உன் பார்வையிலே என்னை வீழ்த்தினாய் பெண்ணே
உன் நெஞ்சு குழியில் என்னை சிறயடைய்தாய் கண்ணே
வீழ்ந்த என்னை அப்படியே விட்டு விட்டாய்
என்னை யாரடி பெண்ணே சிறை மீட்பது
மீட்கும் எண்ணம் உனக்கும் இல்லை
மீளும் எண்ணம் எனக்கும் இல்லை
உணர்ந்தேன் பிரிவின் வலியை
புரிந்தேன் சுற்றத்தின் சதியை
எப்பொழுது என் அன்பை புரிவாய் கண்ணே
புரியும் பொழுது வராதே என் கண்ணின் முன்னே
பின்பு என்னை விட்டு செல்ல தயங்குவாய்
கண்மணியே உன்னை நான் என்றும் மறவேன்
என் கண்ணின் மணியாய் என்றும் உன்னை காப்பேன்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக