கிராமத்து கண்மணியே

கூற புடவை கட்டி
குங்குமம் நெற்றியில் இட்டு
வயக்காட்டின் நடுவே
வளைந்து நெளிந்து போற பெண்ணே
மாமன் இங்கு இருக்கேன்
என்ன நீயும் பார்த்துட்டு போ

உன் முகம் நான் பார்க்கையிலே
உள் மனசு கரஞ்சிருச்சி
என் பலமும் கூடிறுச்சி
இனி நான் என்னோட வேலைய
செவ்வனே செஞ்சி முடிப்பேன்
மாமன் பசியற எதாவது செஞ்சி வா புள்ள

மதியம் வேளை வந்தது
பசியும் பறந்து வந்தது
கண்கள் உன்ன தேடுது
எங்க புள்ள நீ  இருக்க
உன்னோட வருகைக்காக நான்
தனந்தனியே காத்து நிக்கேன்

தொலைவினில் உன் குரல் கேட்கையில
நானும் பசி மறந்தேன் புள்ள
வரப்பினில் நீ நடக்கையில்
உந்தன் கால் கொலுசு
நித்தம் என்னை சுண்டி இழுக்குது

என்னை உன் அருகே அமர்த்தி
கொண்டு வந்த பழைய சோற்றை
உன் கையாலே ஊட்டிவிட
அதை நான் அமிர்தமாய் எண்ணி
எந்தன் பசி போக்கினேன்

மாலை பொழுது வந்தது
மனசு உன்ன தேடுது
கால்கள் உன்னை நோக்கி
வெரசாக நடந்து சென்றது
வீடு வந்து சேர்ந்ததும்
உந்தன் முகம் பார்த்தேனடி
எந்தன் களைப்பு எல்லாம்
பஞ்சாகப் பறந்ததடி

மனம் மயக்கும் இரவு வந்தது
என் களைப்பை நீ போக்க
என்னை உன் மடியில் கடத்தி
என் தாயை போல தாலாட்டு பாடி
என்னை நீயும் அசதியாய் உறங்க செய்தாய்
எந்தன் அன்பு கண்மணியே !!!
எந்தன் அன்பு கண்மணியே !!!
எந்தன் அன்பு கண்மணியே !!!

வைகறைப் பெண்ணே

வைகை கரை ஓரத்திலே
     பெண்ணே நீயும் வரும் நேரத்திலே
உனக்காக காத்திருப்பேன்
      உச்சி வானம் பார்த்து நானும்

நீரோடை பக்கத்திலே
       நீயும் வந்து நிக்கையிலே
மாமன் நானும் மயங்கியே
      மடி சாய்ந்து உறங்கினேன்

பொழுதும் சாயும் நேரம் வந்தாச்சி
       துணையை பிரியும் நேரமிது
தனியாக போக நீயும் கலங்கி நின்ன
       துணையாக வாறேன் நானும் சொன்னேன்

ஒத்தையில நிக்கிறேன் என் தங்கமே

ஒத்தையிலே நிக்கிறனே பாவியடி நான்
என்ன விட்டு போனாயடி எந்த காரணமும் இல்லாம
போதுமடி இந்த வலி, உணர்ந்தேன் என் தங்கமடி

கொடுத்த வலி சுகம்னு நீ நெனச்ச
வாங்கிய வலி வரம்னு நான் நெனச்சேன்

போதுமடி இந்த வாழ்க்கை
வாழ தகுதி இல்லாத எனக்கு எதுக்கு உன் மேல ஆசை

இன்று வர என் பித்தம் தெளியவில்ல
அது ஏனோ புள்ள ஒன்னும் புரியவில்ல

யாரா சொல்லி என்ன பண்ண
உன்ன நம்பி நான் தனியா நின்னேன்

உனக்காக என் காதலையும் விட்டு விட்டேன்
இனி எதுக்கு இந்த வாழ்க்கைன்னு நெனச்சுபுட்டேன் ... :'(

மறந்தேன் எல்லாம் உன்னாலே

நம் காதல் புறாவிற்கு காய்ச்சல் வந்தது 

   அது ஏனோ எனக்கு தெரியவில்லை 

நித்திரையில் நிலா வர மறுத்தது 

   அது ஏனோ எனக்கு தெரியவில்லை

மேகங்கள் கூடியாச்சி ஆனால் மழை வர 

   மறுப்பது ஏனோ எனக்கு தெரியவில்லை

பூக்கள் மலர்ந்து இருகின்றது ஆனால் வண்டுகள் வர 

   மறுப்பது ஏனோ எனக்கு தெரியவில்லை

உன் அன்பிற்காக ஏங்கி நிற்கிறேன் தனியே ஆனால் நீ வர 

   மறுப்பது ஏனோ எனக்கு தெரியவில்லை

நீ எனக்கு இல்லை என்று தெரிந்த பிறகும் அழ மறந்தேன்

   அது ஏனோ எனக்கு தெரியவில்லை :'(   :'(   :'(  ...

 

என் உயிரே எந்தன் அன்பே

உன் கூந்தலில் என் மனதை கரைத்தாயடி
உன் விழியன் ஓரத்தில் உயிர் சொக்கி போனேனடி
உன் கன்னக்குழியில் என்னை நான் இழந்தேனடி
உன் பார்வையில் நான் பைத்தியம் ஆனேனடி
உன் சிரிப்பினில் என்னை சிக்கவைத்து சிதைத்தாயடி
உன் கண்ணீரில் என் உள்ளம் நனைத்தாயடி
உன் தொண்டைகுழியில் நான் உயிர் சிக்கி தவித்தேனடி
உன் தோளினில் என் கவலைகள் மறந்தேனடி
உன் இடையினில் என் இதய துடிப்பை நிறுத்தினாயடி
உன் மடியினில் நான் மயங்கி போனேனடி
உன் கைகள் கோர்த்து இந்த உலகத்தை மறந்தேனடி
உன் பாதங்களில் என் பாதை காட்டிச்சென்றாயடி
உன் கனவினில் நான் நிஜமாய் வாழ்ந்தேனடி
என் உயிரே!  என் அன்பே! என் அன்பே!!! ...

சாதியம்

சாதியத்தை நான் கண்ட இடம் காதல்
இதை அவள் காணவில்லை அவள் சுற்றம் பார்த்தது

காதலிக்க தகுதிகள் கிடையாது என்று யார் சொன்னது
தகுதிகள் உண்டு அவை மறைமுகமாக மறைக்கபடுகிறது
அதன் முதல் தகுதி சாதியம்
பாவம் அந்த வெகுளி பெண்ணிற்கு  தெரியவில்லை
காதலில் கூட சாதீயம் உண்டு என்று

பெண்ணே நீயும் சாதியம் பார்துவிடதே
அவன் சாதிப்பான என்று மட்டும் பார்

சாதியத்தை நான் என் அடையாளமாக கூட
பார்க்க விரும்பவில்லை காரணம்
சாதியமும், சாமியும் வீணர்களின்
பொழுதுபோக்காக பார்கிறேன்

நான் சாதியனாக வாழ விரும்பினால்
என்மேல் நானே எழுப்பும் கேள்விகள்

நான் உண்ணும் உணவை விதைத்தவன் என் சாதியன் அல்லவே
நான் அணியும் ஆடையை  நெய்தது என் சாதியன் அல்லவே 
நான் உறங்கும் உறைவிடம் கட்டியது என் சாதியன் அல்லவே
எனக்கு பாடம் கற்று கொடுத்த ஆசான் என் சாதியன் அல்லவே
என் அம்மாவிற்கு பிரசவம் பார்த்த மருத்துவச்சி என் சாதியன் அல்லவே
நான் வணங்கும் கடவுளின் சிலை வடித்தவன் என் சாதியன் அல்லவே
நான் பணிபுரியும் இடத்தில் அனைவரும் என் சாதியர்கள் அல்லவே
நான் தோல்வியடையும்போது எனக்கு தோள் கொடுத்த 
தோழனும் என் உயிர் தோழியும் என் சாதியன் அல்லவே
பின் எங்கிருந்து வந்ததடா இந்த  சாதீயம்

ஏதோ ஒரு குழந்தை அடிபட்டவுடன் பதறும்
தாயின் உள்ளத்தில் இல்லையாட இந்த சாதியம்

கண் தெரியாத நபருக்கு உதவி செய்யும்
குழந்தையிடம் இல்லையாட இந்த சாதியம்

அவசர காலத்தில் உதவிடும்
நண்பனிடம் இல்லையாட இந்த சாதியம்

தமிழன் மட்டுமே இன்று சாதியத்தை வைத்து தரிகெட்டு போகிறான்
சாதியத்திற்கும் அப்பாற்பட்ட சில விஷயங்கள் உள்ளதடா
மானிடா அது தான் "அன்பு"
இதை நீ எப்போது உணர்ந்துகொள்ள போகிறாய் 

காதல் அனுபவம்

அன்று என்னை பாவா என அழைத்தவள்
இன்று என்னை பாவம் செய்த மனிதனாக பார்க்கிறாள்

காரணம் அவள் மனதை கெடுத்து உள்ளே நுழைந்ததற்காக
அவள் வேணாம் என்று சொல்லும் போதே
அவள் போக்கில் விட்டிருக்க வேண்டும்

ஆனால் இன்றோ அவளை குற்ற உணர்சிக்கு ஆளாக்கி
இன்னொருவனுடன்  சேர்த்து வைக்க முயற்சிகின்றேன்

அவள்  மனம் மாறவில்லை என்பதை நன்கு அறிவேன்
எனக்காகதான் அவள் தன்  வாழ்க்கையை பணயம் வைக்கிறாள்

அவள் நினைக்கிறாள் அவள் மேல் வெறுப்பை உண்டாக்கினாள்
நான் பிரிந்துவிடுவேன் என்று
பாவம் அவளுக்கு தெரியவில்லை என் மனம் அவளை
வெறுக்காது என்று

என் காதல் நான் வாழும் வரை அல்ல என் இனியவளே
நான்  உன் மனதில் வாழும் வரை அது என்றும் அழியாது

இன்று நான் நம் கனவுகளோடு வாழ முயற்சிக்கிறேன்
நாளை நீ உன் கணவனோடு வாழ முயற்சி செய்ய போகிறாய்

வாழ்த்துக்கள் என்னவளே நீ இதிலாவது வெற்றி பெற வேண்டும்...

சித்திரை பெண்ணே

எந்தன் சித்திரை பெண்ணே, என்னை
நித்திரையில் மட்டும் வாழவைத்தாய்
நித்தம் உன்னை நினைத்து
நினைப்புடனே வாழ்ந்து வந்தேன்

தினமும் பூத்து குலுங்கும் நம் காதல்
மனம் என்னும் தோட்டத்திலே
யார் கண் பட்டதோ தெரியவில்லை
அக்னி வெயில் வந்து எரித்ததே

உன்னை மட்டும் ஒரு பறவை
நீர் ஊற்றி வளர்த்ததே
உந்தன் வரவுகாக தனந்தனியே காத்திருந்து
நான் மட்டும் வெயிலில் கருகி
எந்தன் உயிர் நீத்தேனடி

என் அன்பே

உன் பார்வையிலே என்னை வீழ்த்தினாய் பெண்ணே
உன் நெஞ்சு குழியில் என்னை சிறயடைய்தாய் கண்ணே
வீழ்ந்த என்னை அப்படியே விட்டு விட்டாய்
என்னை யாரடி பெண்ணே சிறை மீட்பது
மீட்கும் எண்ணம் உனக்கும் இல்லை
மீளும் எண்ணம் எனக்கும் இல்லை
உணர்ந்தேன் பிரிவின் வலியை
புரிந்தேன் சுற்றத்தின் சதியை
எப்பொழுது என் அன்பை புரிவாய் கண்ணே
புரியும் பொழுது வராதே என் கண்ணின் முன்னே
பின்பு என்னை விட்டு செல்ல தயங்குவாய்
கண்மணியே உன்னை நான் என்றும் மறவேன்
என் கண்ணின் மணியாய் என்றும் உன்னை காப்பேன்

உந்தன் காலடி

இன்று நீ என் இல்லம் வந்து
நான்கு வருடம் ஆகிறது பெண்ணே
என்ன புண்ணியம் செய்தேனோ உந்தன்
காலடி பட்ட இடத்தில் நான் தினம்
தினம் உன் நினைவுகளோடு வாழ்கிறேன் பெண்ணே
நீ இன்று என்னோடு இல்லை என்றாலும்
உன் நினைவுகள் என்றும் என்னை விட்டு அழியாது கண்ணே
தங்கமே பயண களைப்பில்  உன் கால்களை
பிடித்து விட்ட நாட்கள் இனி எப்பொழுது வரும்
அனைத்து இனிய தருணமும் என்
கண்ணின் முன்னே வந்து செல்கிறது பெண்ணே :'(

விதியின் சதி

நீ வரைந்த ஓவியம் எந்தன் பெயரடி
   உன் கை பட்டதால் அடைந்தேன் பிறவி பலனையடி
உன்னை விட்டு கொடுக்க மனமில்லயடி
    உயிர் என்னை விட்டுவிட துடிக்குதடி
உந்தன் முத்தத்தால் உயிர் நனைத்தாயடி
    பின்பு என்னை விட்டுவிலக நினைத்தாயடி
உன்னை பதி என நான் எண்ணி வந்தேன்
     என்னை விதியின் போக்கினில் விட்டு விட்டாய்
நீ இல்லாமல் நான் இல்லையடி
     உந்தன் சிந்தைக்கு ஏன் இது எட்டவில்லை
சொல்லடி நீ வந்து என் கண்ணின் முன்னே
      முடிந்ததடி எந்தன் விதி
இனி தொடறது எந்தன் சதி ...

நியாயங்கள்

காற்றில் உந்தன் தேன் குரல் கேட்டேன்
       கண்ணில் எந்தன் தாய் அன்பை பார்த்தேன்

என் மனதுக்குள் காதல் பூவை மலர செய்தாயடி
       என் இதழ்கள் சொல்ல துடித்தது நம் அன்பை

எல்லாம் அறிந்தும் என் பாசத்தை மறுத்தாய்யடி
        எதற்கு இந்த நியாயங்கள், எனக்கு மட்டும் காயங்கள்

என் அன்பு எபோழுதும் உனக்கு புரிய போவதில்லை
         புரியும் பொழுது நான் இருக்க போவதுமில்லை

அனுதாபம்

என்  நண்பன் கூறுகிறான் என்னவள்
     இன்னொருவனுடன் நிட்சயிகபட்டுவிட்டால் என்று
இதை விட எனக்கு வேறு என்ன மகிழ்ச்சி வேண்டும்

அவள் முகபுத்தகத்தில் பதிந்த பதிப்பால்
     அனைவரிடமும் வாழ்த்துக்கள் பெற்றாள்
நான் பிறரின் அனுதாபம் பெற்றேன்

அந்த வெகுளி பெண்ணிற்கு தெரியவில்லை
     வாழ்த்து  மகிழ்ச்சியை பெருக்கும்
அனுதாபம் வாழ்க்கையை வெறுப்படைய செய்யும் என்று

என்னவளே நீ கேட்ட அனைத்தையும் வாங்கி கொடுத்தேன்
     இப்பொழுது இன்னொரு வாழ்க்கை வேண்டும் என்றாய்
அதையும் உனக்காக கொடுத்தேன் பெண்ணே

இது போதும் எனக்கு இது போதுமே
     நீ கேட்ட அனைத்தையும் கொடுத்துவிட்டேன் 

உந்தன் நினைவு :)

உந்தன் விழிகளால் என்னை திருடி சென்றாய் கண்ணே
     இதயகூட்டில் என்னை சிறயடைத்தாய் பெண்ணே

எந்தன் சித்தம் கலங்க வைத்தாய் கண்ணே
      நான் உந்தன் தோளில்  சாய்ந்திடும்போது பெண்ணே

எந்தன் இரத்தம் கொதிக்குதடி உன்னை நித்தம் நித்தம் நினைக்கையிலே
      எந்தன் பித்தம் கலையுமா பெண்ணே, அடி உந்தன் நினைப்பிலிருந்து

உந்தன் நெற்றி வகுடுகளில் எந்தன் பார்வை பதிய வைத்தாய்
       என்னை ஆழ புதைத்தாய்  உந்தன் கண்ண குழியினிலே

போதுமடி பெண்ணே, இந்த பிறவியடி கண்ணே 

ஏமாற்றம்

ஏமாற்றம் மட்டுமே என்னை
       ஏமாற்றாமல் இருக்கிறது

நம்பினேன் சிலரின் வார்த்தைகளை
      அவை வெறும் வார்த்தையாகவே போனது

என்னவளே நீ மட்டும் என்னை விட்டு செல்லவில்லை
        எனது உணர்சிகளும் என்னை விட்டு விலகியது

என்னவளே நீ என்னிடம் வருவாய் என என் விழிகள்
         அடைந்த ஏமாற்றத்தை விட என் இதயம் அடைந்த
ஏமாற்றம் அதிகம் இதில் வலி அதிகம் பெண்ணே 
         

சுற்றம் செய்த குற்றம்

பார்த்து பழகிய நாட்கள் கொஞ்சமாக இருந்தாலும்
என்னை உனகேற்றவனாக மாற்றி விட்டு
 இன்று ஏன் என்னை விட்டு விட்டாய்

என் மனதில் காதல் எனும் கல்லை எறிந்தாய்
பாசம் எனும் அலையை அடக்கி சென்றாய்
அதன் வலி என்றும் மரயாதடி 

நினைவுகளோடு நடந்தது நமது நிச்சயதார்த்தம்
இன்று  நான் இல்லாமல் அதுவும் நடந்தடி

உன் தந்தையின் பாசத்துக்காக என் காதலை
மறந்து சென்றாயடி இது யார் செய்த குற்றம்

சூழ்நிலை கைதி ஆனாயடி  

இரவு....

இரவில் உன் மடியில் சாய்ந்து  கொண்டு
     விடியலுக்காக காத்திருப்பது ஒரு சுகம் என்றால்

அந்த இரவினில் உன் கை பிடித்து தொலைதூர
      நடைபயணம் செய்வது மற்றொரு சுகம்

இரவு வானில் நட்சத்திரம் மின்னுவதை போல
      நம் கனவுகளும் மின்னுமடி ஒரு நாள்

இமைகள் தூங்கிய போதும் என் இதயம் கேட்கும் மெல்லிசை
       அவளின் மெல்லிய புன்னகை

விடியல் நமக்காக சிகப்புகம்பளம் விரித்து காத்திருக்கும்
        ஆனால் நமக்கு போதுமடி இந்த அமைதியான இரவு

..........நான்  காத்திருப்பேன் என்றும் உனக்காக என் இனியவளே 

கண்ணீர் துளிகள் :'(

நான் எவ்வளவோ முயற்சி செய்தும்
உன்னை மறக்க முடியவில்லை

உன்னை நினைத்து விட்டால்  என் கண்கள் கலங்கும்
என் கண்ணீர் துளிகளுக்கு மட்டுமே தெரியும்
என் அன்பின் ஆழம்

என்னவளே என் கண்ணீருக்கு காரணம் கேட்காதே
பிறகு உன் கண்ணீருக்கு அதுவே காரணமாகிவிடும் 

பிரிவு (!_!)

என்ன பிழை செய்தேன் நான்,
 எனக்கு ஏன்மரணத்தை விட கொடிய
 "பிரிவு" எனும் தண்டனை கொடுத்து சென்றாய்

உன் பார்வையிலே சொன்னாய் ஆயிரம் அர்தங்கல்
அதன் அர்த்தம் அப்போது எனக்கு புரியவில்லை
புரியும்பொழுது என் அருகில் நீ இல்லை

இந்த ஜென்மம் உனக்கு பிடிக்கவில்லை என்றால் சொல்லடி பெண்ணே
நான் மீண்டும் மரணித்து பிறப்பேன் மீண்டும் உனக்காக

உறவு

எங்கே எப்போ நான்  என்னை உன்னிடம் தொலைதேனோ தெரியவில்லை
உன்னை விட்டு போக எனக்கும் மனமில்லை
தேவை மட்டும் உன் உறவு என்று என் மனம் சொல்லுதடி
உறவு எனும் வட்டத்தில் நீ சிக்கிக்கொள்ள
யாரிடத்தில் சென்று நான் மெய்பிபேன் நீ என்னவள் என்று
உன் உறவுகளை பிரிக்க  நான் திட்டமிட்டு செய்த சதி அல்ல
அதை புரிந்து கொள்ளும் அளவிற்கு உனக்கும் காலம்  இல்லை
நம் வாழ்கையில் போராட கூட களம் இல்லையே....

நினைவுகள்

என் கண் முன்னே நீ நின்றாய்
உன்னை பார்த்ததும் நான் வாழ்வேனோ
இல்லைமண்ணோடு  வீழ்வேனோ
உந்தன்  நினைவுகளிள், காற்றோடு நான்  கரைந்து போவேனோ
அடி என் உயிரே, சொல் நீ உந்தன்  பதிலை...

உன்னோடு நான்

நீ என்னோடு இல்லை என்றாலும் 

       உன் நினைவு என்றும் என்னை விட்டு அழிவதில்லை 

உன் நினைவை வைத்து நான் உருவாக்கிய கற்பனை உலகம்

        அங்கு யாருக்கும் அனுமதி இல்லை 

அங்கு நீயும் நானும், நமக்காக  காத்திருந்த நம் வாழ்க்கை

           மகிழ்சிக்கு குறைவில்லை          

இது போதுமடி, வேறன்ன வேண்டும்  எனக்கு 

          உன்னோடு நான், என்றும் நம் நினைவிலேயே  வாழுவேன் ...

அவளின் பிரிவு

என்  நினைவில் இருந்து, என்றும் நீங்காத என் இனியவள் 

எனக்கு கொடுத்த பரிசு பிரிவு ....

என் உயிரைவிட பெரிதாய் நினைத்த அவள்,

 என்னை விட்டு பிரியும் போது தான் தெரிந்தது 

பிரிவின்  வலி ....

நான் இன்றி அவள் இல்லை, 

அவள் இன்றி அணுவும் இல்லை....